Volja sinovljeva je prvi srpski postapokaliptični film, nastao prema scenariju Strahinje Madžarevića, u režiji Nemanje Ćeranića. Film kombinuje različite žanrove -post-apokalipsu, avanturu, vestern i samurajski film – dok povezuje tradiciju i moderno na jedan unikatan način. Stilizacija prati savremene holivudske standarde, dok simbolika i ikonografija oslikavaju srpsko kulturno nasleđe. Ovakav spoj žanrova i motiva izdvaja film iz dosadašnje domaće kinematografije i čini ga prepoznatljivim, čak i u kontekstu stranih filmova ovog žanra.
Radnja prati mladog čoveka koji se upućuje u potragu za sestrom i porodičnim nasleđem koje mu je nepravedno oteto. Nakon smrti svog oca, i tragedije koja je zadesila njegovu porodicu on kreće na put sa željom da poravna račune i pronađe članove svoje porodice. Radnja nam od samog početka ne otkriva puno o prošlosti glavnog junaka, a kako se film razvija mi polako otkrivamo detalje iz njegove prošlosti i njegovi motivi nam postaju jasniji.
Film prikazuje avanturistično putovanje kroz razne predele post-pokaliptičnog sveta, Jovan putuje kroz razne predele i sreće raznolike likove na svom putu. Jedan od najzanimljivijih i najoriginalnijih scena je svakako svadba ili u filmu takozvana borba za mladu. Scena je puna tenzije i nepredvidivosti, i spoj je srpske tradicije sa elementima borbe iz sveta post-apokalipse, u stilu Mad Max-a.
Glumačka postava se sastoji od već etabliranih, a i potpuno nepoznatih glumaca. Glavni glumac u svojoj ulozi je poprilično suzdržan, stoički karakter, koja ne otkriva gotovo ništa o sebi. Sporedni glumci dobro upotpunjuju atmosferu, ali nisu imali dovoljno prostora za razvoj. Isidora Simijonović se izdvaja po svojoj ulozi, njena uloga deluje najprirodnije i iznosi čitav spektar emocija i ima donekle razvijen karakter, koji drugim likovima nedostaje. Njen lik je, moglo bi se reći, jedina u potpunosti razrađena uloga. Sergeja Trifunović kao glavnog antagoniste je na na očekivanom nivou kvaliteta za glumca sa već pozamašnom karijerom iza sebe. Mada na momente deluje neubedljivo i sterilno.
Režija je fokusirana na detalje, dok produkcija naglašava vizuelne kontraste između ruralnih pejzaža, urbane sredine i pustinje. Scene grada su jako lepo odrađene, sa savršenom fotografijom i atomosferom. Dok su scene ruralnih predela na istom nivou kvaliteta i prikazuju post-apokaliptični svet na jedan mračan i tmuran način karakterističan za filmove ovog tipa. Kamera prati likove s pažnjom, ali ponekad predugo ostaje na određenim kadrovima i time na momente narušava dimaniku i tempo filma. Muzika je diskretna i podržava priču bez previše isticanja.
Film ostavlja solidan utisak. Nudi priču koja je univerzalna, ali se ponekad oslanja na predvidive obrasce. Iako ne donosi ništa novo u kontekstu priče ili režije, prvi je film sa ovakvom tematikom na ovim prostorima, zbog čega zaslužuje pažnju i pohvalu za smelost da se oproba u nečemu novom. Nadamo se da će ovaj film podstaći i druge režisere da nastave sa eksploatacijom ovog zanimljivog žanra.
Režiser: Nemanja Ćeranić
Žanr: Akcija
Glavne uloge:
- Igor Bencina kao Jovan
- Isidora Simijonovic kao Anđelija
- Sergej Trifunović kao Tuđin
IMDb ocena: 7.5/10